1. Spółki osobowe, kapitałowe oraz organizacje i inne osoby prawne.
2. Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz spółdzielnie socjalne i jednostki nie posiadające osobowości prawnej jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej 2 000 000 euro.
3. Banki, fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeniowe, zakłady i jednostki budżetowe, fundusze celowe itp.
4. Osoby zagraniczne prowadzące działalność w Polsce, oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych, za wyjątkiem obywateli Unii Europejskiej.
5. Podmioty, które otrzymują na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych.

Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą dobrowolnie prowadzić pełną rachunkowość jeśli poinformują o tym wcześniej swój urząd skarbowy. Taka sytuacja zdarza się jednak niezwykle rzadko.

Pełna księgowość polega na prowadzeniu do właściwie skonfigurowanego programu księgowego, wszystkich zdarzeń gospodarczych, które miały miejsce w firmie. Zapisy muszą być dokonywane chronologicznie oraz w odpowiedni sposób, by były zgodne z zasadami rachunkowości.

Zdarzenie gospodarcze to na przykład:

• ustanowienie kapitału,
• wystawienie faktury,
• otrzymanie towaru,
• otrzymanie faktury,
• przelew bankowy przychodzący lub wychodzący,
• pobranie przez bank prowizji,
• naliczenie listy płac,
• rozliczenie rozrachunków,
• wypłata gotówki z kasy,
• rozliczenie delegacji,
• naliczenie odsetek,
• ustalenie podatku VAT i wiele, wiele innych.

Księgi handlowe w programie księgowym mogą być prowadzone w wielu dziennikach tzw. grupach zapisów księgowych. Księgując, przypisuje się różne wartości wynikające z dokumentów na różne konta księgowe. Na koniec miesiąca z kont księgowych generuje zestawienie obrotów i sald, na podstawie którego można stwierdzić jakie firma posiada aktywa i zobowiązania oraz jakie poniosła koszty i jakie osiągnęła przychody.

Zapisy na poszczególnych kontach tworzą salda na koniec okresu. Dzięki saldom jesteśmy w stanie uzyskać informację jakiemu kontrahentowi  firma jest zobowiązana zapłacić np.; za zakupione usługi oraz ile środków powinno spłynąć od klientów za dokonana sprzedaż. Te informacje są bardzo pomoce przy ustalaniu przyszłych wpływów i planowanych wydatków.

Zestawienie kosztów i przychodów jest podstawą do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz ustalenie wyniku finansowego. Jest to również element sprawozdania finansowego, który wraz z bilansem, informacją dodatkową i innymi danymi sporządzany jest po zakończeniu roku obrachunkowego.

Takie sprawozdanie finansowe musi zostać zatwierdzone przez zgromadzenie wspólników a następnie złożone w KRS Sądu Rejonowego w Krakowie dla firm których siedziba znajduje się na terenie miasta i powiatu krakowskiego.

Zanim rozpocznie się pracę w księgach handlowych księgowy konfiguruje ustawienia programu i  ustala plan kont. Istnieje wzór planu kont na którym można oprzeć księgowość. Każda firma ma jednak inną specyfikę działalności i może się okazać, że część kont nie będzie w ogóle używana i inne konta trzeba będzie rozszerzyć o dodatkową analitykę, ponieważ w firmie pracuje się nad wieloma projektami albo sprzedaż i ponoszone koszty są szeroko zróżnicowane.

Konta księgowe można pogrupować na:

1. Wpływające na bilans: rozrachunkowe i nie rozrachunkowe
2. Wpływające na wynik finansowy – tzw wynikowe
3. Techniczne – pozabilansowe

Proces księgowania na kontach odbywa się poprzez zapisanie właściwej kwoty na koncie głównym oraz na kontach korespondujących z kontem głównym. Na przykład: jeżeli księgujemy fakturę za prąd to kwota netto księgowana jest na koncie o nazwie „Zużycie materiałów i energii”, kwota brutto na koncie „rozrachunek z dostawcami – Tauron” a podatek VAT na koncie „podatek naliczony VAT”.

Ale to nie wszystko odnośnie takiej faktury. Kiedy następuje zapłata za fakturę na podstawie wyciągu bankowego dokonuje się zapisu księgowego na koncie „rozrachunek z dostawcami Tauton” oraz „środki na rachunku bankowym”

Vat z faktury za prąd jest odliczany w deklaracji VAT  i tutaj znowu mamy księgowanie dotyczące tej faktury poprzez zapis na koncie „podatek naliczony VAT”  i na koncie „rozrachunek z urzędem skarbowym”

Każde konto posiada dwie strony: WN i MA, lub prościej prawa i lewa. Księgowy musi wiedzieć po której stronie księgować, aby w zestawieniu miesięcznym księgowania się schodziły.

Na powyższym przykładzie widać, że zapisów w pełnej księgowości jest kilkukrotnie więcej niż w przypadku księgowania do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dlatego obsługa księgowa pełnej księgowości w Krakowie zawsze będzie droższa niż w przypadku prowadzenia księgowości innymi sposobami.

Księgi handlowe otwiera się i zamyka z każdym rokiem obrachunkowym. Rok obrachunkowy zazwyczaj pokrywa się z rokiem kalendarzowym, ale nie zawsze musi tak być.

Kiedy rozpoczynamy działalność końcem roku możemy postanowić, że pierwszy rok obrotowy będzie się kończył dopiero 31 grudnia następnego roku. Można również ustalić, że rok kalendarzowy rozpocznie się 1 maja i będzie trwał do 30 kwietnia kolejnego roku. Ustalenie roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy związane może być z sezonową działalności firmy lub innymi argumentami. Może się zdarzyć, że rok obrotowy będzie trwał krócej. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku postanowienia o likwidacji spółki, gdzie z chwilą podjęcia uchwały zmieniają się zasady księgowe, zamyka się księgi, przygotowuje sprawozdanie i kolejnego dnia następuje otwarcie ksiąg na nowo.

Każdy rok obrachunkowy wymaga ustalenia bilansu na dzień zamknięcia ksiąg oraz ustalenia wyniku finansowego, który jest jedną z pozycji w bilansie. Do opracowania bilansu niezbędne jest ustalenie zgodności wszystkich sald na kontach. Zgodność tą ustala się między innymi poprzez:

• potwierdzenie sald z kontrahentami
• spisy z natury stanów magazynowych i środków trwałych
• wycenę składników majątku
• sprawdzenie stanów rachunków oraz gotówki
•  sprawdzenie kosztów i przychodów rozliczanych w czasie.

Przy pełnej księgowości dokumentów do ujęcia w księgach handlowych jest więcej, niż przy książce przychodów i rozchodów. Są to między innymi:

• faktury kosztowe i przychodowe,
• inne dokumenty niebędące fakturami, ale dokumentujące poniesienie wydatków lub otrzymanie środków pieniężnych – noty księgowe uznaniowe i obciążeniowe,
• dokumenty magazynowe: przyjęcie, wydania, przesunięta towarów, protokoły zniszczeń i przekazania towarów pracownikom lub innym osobom nie będących klientami,
• spisy z natury – tzw. remanenty,
• otrzymane potwierdzenia sald,
• wyciągi bankowe,
• raporty kasowe związane z wypłatą i wpłatą gotówki,
• dokumenty ubezpieczeniowe,
• pokwitowania odbioru wynagrodzeń,
• raporty okresowy z kas fiskalnych,
• wszelkie umowy z kontrahentami, pracownikami i instytucjami.

Poza dokumentami otrzymanymi od klienta, księgowy sporządza również inne dokumenty na podstawie których, dokonywane są księgowania, na przykład:

• listy płac,
• przyjęcia, likwidacji i amortyzacje środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych,
• dokumenty naliczające odsetki,
• dokumenty wyceniające wartość aktywów,
• dokumenty ustalające różnice kursowe,
• rozliczenia międzyokresowe przychodów i kosztów oraz inne.

Ceny za obsługę pełnej księgowości mogą być bardzo zróżnicowane ze względu na rodzaj i rozmiar działalności spółki, ilość dokumentów oraz ilość pracowników.

W naszym biurze prowadzenie pełnej księgowości  rozpoczyna się od 500 zł netto.

Cena za obsługę księgową przy pełnej księgowości uzależniona jest od takich czynników jak:

• ilość faktur sprzedaży i zakupu,
• transakcje z podmiotami zagranicznymi,
• środki trwałe,
• rozliczanie podatku VAT,
• ilość zapisów na rachunkach bankowych,
• usług dodatkowych (sprawozdania, dokonywanie przelewów, tworzenie umów).

Cena prowadzenia pełnej księgowości uwzględniająca ilość dokumentów: